poemas vida obra humberto mello

Poema Lámina de Humberto Mello



con la lámina de la voz
el golpe y el corte
atraviesa el tórax
además del cartílago

arista de sueños
sucumbe al acero
dejando un espejismo
en los desiertos del rostro

el líquido mirar
llueve sobre los muebles
metafísicos ahora

y se despide frágil
llevando además de la mata
lo que cupo en la memoria

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

lâmina

com a lâmina da voz
o golpe e o trespasse
a cortar o tórax
muito além da cartilagem

arestas de sonhos
sucumbidas ao aço
deixando nem miragem
nos desertos do rosto

o líquido olhar
chove sobre os móveis
metafísicos agora

e despede-se frágil
levando além da mala
o que coube na memória

(Traducción: Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)



Poema Amor Que Se Va de Humberto Mello



un amor que se fue no se va jamás
él perdura casi irreconocible
entre viejos recuerdos

un amor perdido es como las fotos
que registran apenas sonrisas
nunca lágrimas
vive en otro mundo distante de nosotros

y es como si oyésemos
un lloro de Pixinguinha
en una tarde lluviosa

un amor que se fue no se va jamás

(POEMA ORIGINAL EN PORTUGUÉS):

amor que se vai

um amor que se foi não se vai jamais
ele perdura quase irreconhecível
entre velhas recordações

um amor já ido é como as fotos
que registram apenas sorrisos
nunca lágrimas
vive noutro mundo distante de nós

e é como se ouvíssemos
um choro de Pixinguinha
numa tarde chuvosa

um amor que se foi não se vai jamais

(Traducción: Humberto Mello en colaboración con Nora Méndez y Dina Posada)



« Página anterior


Políticas de Privacidad